Παρουσιάζοντας τον ασθενή: μεγάλος, τυλιγμένος με κισσό και αποφασισμένος να μείνει ακίνητος
…Έσκαβα κούτσουρα.
Μεγάλα κολοβώματα: τεράστια, στην πραγματικότητα. Το είδος που σας κάνει να έχετε φαντασιώσεις για την απόκτηση ενός μεγάλου τρακτέρ John Deere σε σύντομο χρονικό διάστημα, εξοπλισμένο με κοτσαδόρο και ισχυρό σχοινί. Το είδος που στα μισά του δρόμου, όταν ακόμα δεν κουνιέται ούτε μια ίντσα, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν αυτό θα σε νικήσει και θα μείνει, πεισματικά, στο έδαφος μέχρι να καταφέρεις να βρεις κάτι πιο ευφάνταστο (και πιθανώς ακριβός) τρόπος να απαλλαγούμε από αυτό.
Τα μέσα του χειμώνα είναι μια περίοδος που βρίσκω τον εαυτό μου να κάνω όλη τη γρύλισμα στον κήπο: την περίφραξη, τη χάραξη μονοπατιών, την αναδιαμόρφωση και την επέκταση και γενικά την αλλαγή. Στην πραγματικότητα, καθόλου κηπουρική.
Τα δύο επίμαχα κολοβώματα είναι τεράστια Cotoneaster horizontalis στην επάνω βεράντα του βαθμιδωτού κήπου μας που οδηγεί από την πλευρά του σπιτιού στο γκαράζ. Αυτό έγινε σταδιακά μεγαλύτερο και πιο επιθετικό από τότε που ήμασταν εδώ: απέκτησε πρόσφατα μια κορυφαία κουκούλα και φέτος πήρε την απόφαση ακόμα πιο εύκολη, αρνούμενος να παράγει περισσότερα από ένα ή δύο μούρα, γεγονός που μου έδωσε την προηγούμενη δικαιολογία ότι το βοηθούσε τα πουλιά εντελώς περιττά.
Το άλλο κούτσουρο – αυτό στις φωτογραφίες – ήταν ένα μεγάλο φουντουκιά (το πολύστελο κομμάτι στο κάτω μέρος όταν το κόβεις). Δεν ήταν ελκυστικό, ιδιαίτερα: απλώς σε εντελώς λάθος μέρος, ακριβώς μπροστά από την πύλη που οδηγεί στον κήπο μου με τα λαχανικά. Το κοιτάζω με σκοπό την εξάλειψη εδώ και δύο χρόνια. Αλλά δεδομένου ότι η επέκταση του κήπου με τα λαχανικά κατά άλλα 60 πόδια περίπου τώρα επιταχύνεται, οι κάδοι κομποστοποίησης έπρεπε να μετακινηθούν λίγο προς τα επάνω: και το κούτσουρο φουντουκιάς ήταν ακριβώς μπροστά τους. Έπρεπε να πάει.
Η αλλαγή κολοβωμάτων περιλαμβάνει πολλά απαραίτητα κομμάτια κιτ:
- φτυάρι περιγράμματος για τα περίεργα κομμάτια
- μόσχευμα ξιφομάχου: μονόχυτο, μακρόστενο μεταλλικό φτυάρι που χρησιμοποιείται από τους ξιφομάχους για να σκάψουν μια ευθεία τρύπα. Το δικό μας είναι ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία στο οπλοστάσιο μας εδώ και χρόνια και σπάνια είναι εκτός λειτουργίας.
- λοστός: άλλο ένα απαραίτητο στην εργαλειοθήκη
- φιόγκο και λοφές: για να κόψετε τις ρίζες της επιφάνειας (και μερικές από κάτω μόλις φτάσετε τόσο μακριά).
Η γενική προσέγγιση είναι η εξής.
1: Κόψτε όλη την ανάπτυξη, έτσι ώστε το κούτσουρο σας να μοιάζει με κούτσουρο. Το δικό μου, που ήμουν φουντουκιά, ήταν ωραίο και ίσιο – τα wigwams της επόμενης χρονιάς, νομίζω.
2: Σκάψτε προσεκτικά μια τάφρο ακριβώς γύρω από το κούτσουρο με το φτυάρι περιγράμματος, κόβοντας τις επιφανειακές ρίζες καθώς προχωράτε: οτιδήποτε έως και μια ίντσα, με τις λαβές, οτιδήποτε μεγαλύτερο, με το πριόνι.
3: Πιείτε ένα φλιτζάνι καφέ και συγχαρείτε τον εαυτό σας για την αρχή.
4: Ξεκινήστε τη δουλειά με το μόσχευμα του ξιφομάχου, εμβαθύνοντας και διευρύνοντας την τάφρο και πηγαίνοντας όσο πιο κοντά μπορείτε στο πραγματικό ξύλο του κολοβώματος. Σε αυτό το σημείο βοηθάει το να σχοινίσει κάποιος τον σύζυγό του, έστω και μόνο έτσι μπορείτε να κάνετε κρυφά ένα διάλειμμα με το πρόσχημα του να κόψετε μερικές ακόμη ρίζες.
5: Καθώς προχωράτε πιο βαθιά, αρχίστε να κάνετε κλίση στις τομές σας έτσι ώστε να πάνε κάτω από το κούτσουρο. Η ιδέα είναι να αποσταθεροποιηθεί το όλο πράγμα αφαιρώντας όλο το χώμα, κόβοντας οποιοδήποτε ξύλο αγκύρωσης και γενικά δουλεύοντας το ελεύθερο. Αυτό παίρνει απολύτως αιώνες και δεδομένου ότι μέχρι τώρα είστε εντελώς κουρασμένοι, είναι το πιο οδυνηρό από όλα. Επιπλέον, το κούτσουρο εξακολουθεί να αρνείται να κινηθεί και η γλώσσα σας γίνεται όλο και χειρότερη.
Επιτέλους κατακτήθηκε. Ωχ.
6: Τελικά, αν το κρατήσετε αρκετό καιρό, το κούτσουρο αρχίζει να κουνιέται, ανεπαίσθητα στην αρχή, μετά όλο και περισσότερο μέχρι να χαλαρώσει αναμφισβήτητα. Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι της όλης διαδικασίας: παίρνεις μια εντελώς νέα ένεση ενέργειας και αρχίζεις να κάνεις ντροπιαστικά πράγματα, όπως να χτυπάς τον αέρα και να φωνάζεις, „Gotcha, ya b****d!“ σε ένα άψυχο κομμάτι ξύλου. Είναι καλύτερο να μην αφήσετε κανέναν να σας παρατηρήσει σε αυτό το σημείο.
7: Σπρώξτε το κούτσουρο όσο πιο μακριά μπορείτε και κόψτε τα υπολείμματα των ριζών που το συγκρατούν στη θέση του ένα προς ένα, μέχρι να το δουλέψετε ελεύθερο και να το ξετυλίξετε από την τρύπα.
8: Γεμίστε ξανά την τρύπα, μπείτε μέσα και φτιάξτε έναν δυνατό καφέ και βυθιστείτε σε ένα ωραίο ζεστό μπάνιο. Μην σχεδιάζετε να κάνετε τίποτα την επόμενη μέρα, καθώς οι μύες σας θα είναι σε τέτοιο σπασμό που δεν θα μπορείτε να κινηθείτε. Επιστρέψτε για να δείτε τη δουλειά σας με αυτή τη ζεστή λάμψη ικανοποίησης που συνοδεύεται από μια καλή (αν είναι επώδυνη) δουλειά.
